Η ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ! ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 26ῃ Ὀκτωβρίου 2017

Εἶναι πλέον κοινός τόπος ὅτι ἡ ἐποχή μας χαρακτηρίζεται ὡς ἐποχή πρωτοφανοῦς ἀποστασίας, καί ἔχει ὅλα τά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῶν ἐσχάτων χρόνων, ὅπως αὐτά ἔχουν προφητευθεῖ ἀπό τό ἀδιάψευστο στόμα τοῦ Κυρίου μας, ἀπό τούς ἱερούς συγγραφεῖς τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί ἀπό ἁγίους καί χαρισματούχους Γέροντες, πού ὁμίλησαν προφητικά γιά τά ἔσχατα. Σύμφωνα μέ τόν ἀποκαλυπτικό λόγο τῶν βιβλικῶν κειμένων, στούς ἔσχατους χρόνους θά ἐπέλθει μία ἀπίστευτη διπλή ἀποστασία: Ἀποστασία ἀπό τόν Θεό καί ἀπό κάθε παραδεδομένο ἠθικό κώδικα.

Ὁ ἄνθρωπος τῶν ἐσχάτων θά ἀρνηθεῖ μέ βδελυγμία τήν πίστη στόν ἀληθινό Θεό καί θά λατρεύσει τόν ἀντίδικό Του, τόν διάβολο: «καί ἐβλασφήμησαν οἱ ἄνθρωποι τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἔχοντος ἐξουσίαν ἐπί τάς πληγάς ταύτας, καί οὐ μετενόησαν δοῦναι αὐτῶ δόξαν», (Ἀποκ.16,9). Ἔτσι θά πραγματοποιήσει τό προαιώνιο σχέδιο τοῦ ἐκπεσόντος Ἑωσφόρου, νά πάρει τή θέση τοῦ Θεοῦ καί νά λατρευτεῖ ὡς Θεός (Ἠσ.14,14). Παράλληλα ἡ ἠθική ἀποστασία θά φτάσει στό ἀποκορύφωμά της, σύμφωνα μέ τόν προφητικό λόγο τοῦ ἀποστόλου: «Τοῦτο δέ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροί χαλεποί• ἔσονται γάρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἤ φιλόθεοι» (Β΄ Τιμ.3,1-4). Πράγματι, ἄν ρίξουμε μία ματιά στή σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, θά διαπιστώσουμε ὅτι οἱ παρά πάνω προφητικοί λόγοι τοῦ ἀποστόλου ἐπαληθεύονται πλήρως. Ἡ σύγχρονη ἠθική ἀποστασία δέν ἔχει σύγκριση μέ καμιά ἄλλη ἐποχή τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας. Ὁλόκληρη ἡ γῆ ἔχει πλημμυρίσει ἀπό τό «βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως», (Μάτθ.24,15). Ἡ ἁμαρτία ἔχει γίνει τρόπος ζωῆς καί ἡ ἠθική συκοφαντεῖται ὡς «ἀφύσικη ζωή». Τά πάντα κινοῦνται γύρω ἀπό τίς ἡδονικές ἀπολαύσεις καί μάλιστα μέσα ἀπό τίς σεξουαλικές διαστροφές. Ἡ αἰδώς καί ἡ σωφροσύνη ἔχουν ἀφανιστεῖ καί κυριαρχοῦν ἡ ἀναίδεια καί ἡ αἰσχρότητα. Τά κοινοβούλια τῶν λαῶν συναγωνίζονται, ποιό θά ψηφίσει νόμους, οἱ ὁποῖοι θά νομιμοποιοῦν τήν διαστροφή καί τήν ἀνωμαλία. Οἱ πνευματικές ἡγεσίες τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, διαβρωμένες ἀπό τό δηλητήριο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔχουν περιπέσει σέ πνευματικό λήθαργο καί ἀδιαφορία, τά πνευματικά τους ἀντανακλαστικά δέν λειτουργοῦν, καί εἴτε μένουν ἀπαθεῖς μπροστά στόν ἠθικό ξεπεσμό, εἴτε τόν σιγοντάρουν, εἴτε ἐξωθοῦν τούς πιστούς στό θρησκευτικό συγκρητισμό καί στήν πανθρησκεία.

Σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἔχει συμφιλιωθεῖ μέ τό διάβολο καί τόν ἔθεσε στή θέση τοῦ Θεοῦ, Τόν ὁποῖο ἐκθρόνισε ἀπό τήν καρδιά του καί τήν ψυχή του. Ἡ λατρεία του φαίνεται καθαρά ἀπό ὅλες τίς ἐκφάνσεις καί πτυχές τῆς ζωῆς του. Τό δείχνει μέ τόν τρόπο πού θρησκεύει, μέ τόν τρόπο πού σκέφτεται, μέ τόν τρόπο πού ζεῖ. Ἰδιαίτερα στό δυτικό κόσμο ὁ Σατανᾶς λατρεύεται δημόσια καί μέ τήν προστασία τοῦ νόμου. Στήν Ἀμερική τοῦ στήνουν ἀγάλματα σέ δημόσιους χώρους καί καλοῦν «ἱερεῖς» του σέ δημαρχεῖα καί τοπικά κοινοβούλια γιά νά προσευχηθοῦν γιά τήν …εὐόδωση τῶν ἐργασιῶν τους! Ἡ Ἀμερική εἶναι ἡ κοιτίδα τῆς ὀργανωμένης σατανολατρείας, μέ τήν νόμιμη λειτουργία τῆς «Ἐκκλησίας τοῦ Σατανᾶ», ἡ ὁποία ἱδρύθηκε ἀπό τόν διαβόητο μάγο καί σατανιστή Ἄντον Λάβεϋ τό 1966. Ἡ λατρεία τοῦ Σατανᾶ προωθεῖται κυρίως μέσῳ τῆς τέχνης καί τῆς μουσικῆς. Τά μουσικά συγκροτήματα rock, have metal, κλπ εἶναι οἱ καλλίτεροι «ἱεραπόστολοι» τοῦ σατανισμοῦ. Τό ἴδιο καί οἱ ἠθοποιοί τοῦ θεάτρου καί τοῦ κινηματογράφου, ὅπου ἀνεβάζουν παραστάσεις καί ταινίες, οἱ ὁποῖες μυοῦν τούς θεατές τους στό σατανισμό.

Μία τέτοια βλάσφημη καί ἀπαίσια θεατρική παράσταση ἀνέβηκε σέ θέατρο τῆς Θεσσαλονίκης ἐδῶ καί μερικές ἡμέρες καί ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριῶν ἀπό πιστούς της πόλεως. Πρόκειται γιά τήν παράσταση: «Ἡ ὥρα τοῦ διαβόλου», ὅπου, σύμφωνα μέ ἔγκυρα δημοσιεύματα, εἶναι ξεκάθαρη σατανιστική τελετουργία, τήν ὁποία δέν μποροῦμε νά περιγράψουμε ἀπό φρίκη καί ἀηδία, γιά νά μή μολύνουμε τή σκέψη τῶν ἀναγνωστῶν μας. Σύμφωνα πάντα μέ σχετικά δημοσιεύματα, ἡ βλάσφημη αὐτή παράσταση, στηρίζεται σέ σύγγραμμα ἑνός διαβόητου ἀποκρυφιστῆ, τοῦ Πορτογάλου συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα, ὁ ὁποῖος ἔζησε τόν περασμένο αἰώνα καί θήτευσε σέ διάφορες ἀποκρυφιστικές ὁμάδες καί εἶχε προσωπική φιλία μέ τόν διαβόητο ἄγγλο μάγο καί θεμελιωτή τοῦ νεοσατανισμοῦ, Ἄλιστερ Κρόουλυ.

Τό περίεργο εἶναι ὅτι, ὅταν οἱ συντελεστές τῆς βλάσφημης παράστασης διεκδικοῦν τό δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἔκφρασης, οἱ λογίς «κουλτουριάρηδες» ὑπερασπιστές τους, ἀρνοῦνται τό δικαίωμα στούς πιστούς νά διαμαρτυρηθοῦν γι’ αὐτή, ἀφοῦ ἀποδεδειγμένα βλασφημοῦνται σέ αὐτή τά Θεία καί ἱερά Πρόσωπα τῆς πίστεώς μας, ἀλλά καί ἡ ἴδια ἡ παράσταση εἶναι σαφῶς σατανιστική τελετουργία. Ἐφημερίδες μέ πηχυαίους τίτλους καί τηλεοπτικά κανάλια ἐπιτίθενται κατά τῶν διαμαρτυρομένων, χαρακτηρίζοντάς τους ὡς «σκοταδιστές», «ταλιμπᾶν», «φανατικούς» κλπ

Οἱ ἠθοποιοί, σέ συνέντευξη τύπου, προσπάθησαν νά πείσουν πώς τό ἔργο ἔχει δῆθεν «μεγάλη σημασία» καί «περιέχει ὑψηλά νοήματα», τά ὁποῖα δέν μποροῦν κάποιοι «ἀνόητοι καί φτωχοί στό πνεῦμα» νά καταλάβουν! Ὁ πρωταγωνιστής τῆς παράστασης δήλωσε: «Εἶναι πρωτοφανές γιά θεατρικά χρονικά νά κατηγορούμαστε ἄμεσα ἐμεῖς, ἐγώ ἡ Εὐγενία Σαμαρά καί ὁ σκηνοθέτης μας Γρηγόρης Ἀποστολίδης, καί ἐμμέσως ὁ Πεσσόα, γιά σατανισμό. Εἶναι ἀστεῖο. Ἐγώ ἔχω γελάσει πολύ. Καί ἐλπίζω νά μείνω στό γέλιο, γιατί θέλω νά γίνει ἡ παράσταση, ἐπειδή ἄκουσα σχόλια, πώς δέν θά μᾶς ἐπιτρέψουν νά γίνει ἡ παράσταση. Ἐμεῖς λοιπόν δέν θά ἐπιτρέψουμε νά μήν γίνει ἡ παράσταση». Στήν ἐρώτηση δημοσιογράφου: «Ἔχετε πεῖ πώς ὁ Διάβολος εἶναι ὁ πιό γοητευτικός ἀρσενικός χαρακτήρας πού ἔχετε διαβάσει στήν λογοτεχνία. Γιατί;» Ἀπάντησε: «Γιατί ἐμπεριέχει τά πάντα, ὅλες τίς ἀνθρώπινες συμπεριφορές: εἶναι ἐρωτικός, εἴρωνας, ἀνασφαλής, ἀνήμπορος πρός τό τέλος τοῦ ἔργου, ἔξυπνος, θά μποροῦσε νά εἶναι ἐν δυνάμει οἰκογενειάρχης, χρωματιστός σέ περιπτώσεις, σκοτεινός σέ ἄλλες, μοναχικός, ὄμορφος, ἔντονος, ἄσχημος μερικές φορές…. Εἶναι γενικά πολύπλοκος καί αὐτή ἡ πολυπλοκότητά του τόν κάνει νά εἶναι τόσο ἐξανθρωπισμένος. Θά ἔλεγα πώς εἶναι περισσότερο ἐμπνευσμένος ἀπό τούς Ὀλύμπιους θεούς καί ὄχι ἀπό τόν χριστιανικό Θεό γιατί ἀκριβῶς οἱ πρῶτοι ἔχουν αὐτά τά ἀνθρώπινα χαρακτηριστικά. Φαντάζομαι τό ἴδιο ἔργο θά ἔπαιζα ἄν λέγονταν “Ἡ ὥρα τοῦ Θεού” γιατί γιά τόν Πεσσόα, θεός καί διάβολος εἶναι ἀδέρφια πού δέν μαλώνουν, ἁπλῶς κουβεντιάζουν καί στό τέλος παραδέχονται τήν ἀνημποριά τους νά ὑπερασπιστοῦν τό σύμπαν, πράγμα πού καθιστᾶ τό ἔργο σύγχρονο» (Ἰστ. http://parallaximag.gr)! Νομίζουμε πώς πιό ξεκάθαρη ὁμολογία, ὅτι ἡ παράσταση ἀποτελεῖ μύηση στό σατανισμό καί ἐξοικείωση καί συμφιλίωση μέ τό διάβολο, δέν ὑπάρχει, ἀπό τήν ἀπάντηση τοῦ ἠθοποιοῦ!

Χαρακτηριστική εἶναι ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας κ. Σεραφείμ γιά τήν βλάσφημη παράσταση: «Ἐπειδή γίνεται μεγάλος θόρυβος μέ τήν θεατρική παράσταση πού παίζεται στήν Θεσσαλονίκη “Ἡ ὥρα τοῦ διαβόλου” τοῦ Πορτογάλου ποιητῆ καί συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα (Fernando Antonio Nogueira De SeadroPessoa), ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τό 1888 καί πέθανε τό 1935 διαλυμένος ἀπό τόν ἀλκοολισμό σέ ἡλικία 47 ἐτῶν, ἀναφέρομε ὅτι ὑπῆρξε ἐνθουσιώδης μέ τόν ἐσωτερισμό, τόν ἀποκρυφισμό, τόν ἑρμητισμό, τήν ἀριθμολογία καί τήν ἀλχημεία. Ὑπῆρξε λάτρης τοῦ νεοπαγανισμοῦ, τῆς θεοσοφίας καί τοῦ ροσιτρουσιανισμοῦ καί ἄμεσος συνεργός τοῦ γνωστοῦ σατανιστῆ καί ἀποκρυφιστή Aleister Crowley, ὁ ὁποῖος κατεδικάσθη στήν Ἰταλία γιά τελετουργικές δολοφονίες γυναικῶν. Ὁ Πεσσόα μετέφρασε στά πορτογαλικά τό ποίημα τοῦ Crowley “Hymno Pan”. Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ σατανιστής Aleister Crowley ἀνῆκε στό ἑρμητικό τάγμα “Χρυσή Αὐγή” τοῦ ὁποίου ἱδρυτικό στέλεχος ἦταν ὁ Ἰρλανδός ποιητής W. B. Yeats, τό ὁποῖον ἀναφέρει ὁ Γ. Γ. τοῦ Λαϊκοῦ Συνδέσμου Χρυσή Αὐγή κ. Ν. Μιχαλολιάκος στόν πρόλογο τοῦ βιβλίου τοῦ Ὀδυσσέως Πατεράκη, ἔκδ. Ἐλεύθερη Σκέψις 1982, “Τό ἀστραφτερό σκοτάδι τοῦ ἑωσφόρου - Ἐθνική τῶν Ἑλλήνων Θρησκεία”. Ἰδιαιτέρας μνείας πρέπει νά τύχη τό γεγονός ὅτι ὁ ἴδιος ὁ κ. Ν. Μιχαλολιάκος στήν ποιητική του συλλογή “Ἡ ἐξομολόγησις ἑνός ἐθνικού”, ἔκδ. Νέα Σπάρτη, πού ἀνετυπώθη τό 2008, ἔχει καί αὐτός ὕμνο στόν Πάνα, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Aleister Crowley, τοῦ ὁποίου τόν ὕμνο μετέφρασε στά πορτογαλικά ὁ Πεσσόα. Τά συμπεράσματα στούς ἐκλεκτούς ἀναγνῶστες καί γιά τό θεατρικό ἔργο καί γιά τόν συγγραφέα του». Δέ χρειάζεται καμιά περαιτέρω ἀνάλυση. Ὁ Σεβασμιώτατος τά λέει ὅλα, μέ τόσο λίγα λόγια! Καθίσταται σαφές ὅτι οἱ συντελεστές τῆς παράστασης προωθώντας τή σκέψη τοῦ Πεσσόα, προωθοῦν τό ἰδεολόγημα τοῦ Ἑρμητικοῦ Τάγματος «Χρυσή Αὐγή» καί δι’ αὐτοῦ, τό κοσμοθεωρητικό ὑπόβαθρο (ἀποκρυφισμό) τοῦ σημερινοῦ κομματικοῦ σχηματισμοῦ «Χρυσή Αὐγή», ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τά κείμενα τοῦ ἀρχηγοῦ της.

Περαίνοντας, θά θέλαμε νά ἐκφράσουμε τή λύπη μας καί τήν ἀνησυχία μας, βλέποντας συνανθρώπους μας, πού εἶναι πλάσματα καί εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, νά συμβιβάζονται καί νά συμφιλιώνονται μέ τόν «ἀνθρωποκτόνο ἀπ’ ἀρχῆς», (Ἰωάν.8,44), διάβολο, τόν πιό μεγάλο ἐχθρό καί ὀλετήρα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Καί τό χειρότερο: νά γίνονται κήρυκές του καί νά παρασύρουν καί ἄλλους στήν ἔμμεση ἤ ἄμεση λατρεία του! Ὁ σύγχρονος ἀποστατημένος ἄνθρωπος εἶναι ἡ πλέον τραγική ὕπαρξη σέ ὅλους τούς κόσμους, ὅπως ἔλεγε καί ἔγραφε ὁ ἁγιασμένος καί θεοφώτιστος νεοφανής ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς. Διότι, ὅπως ὁ ἄνθρωπος, μπορεῖ νά γίνει θεός κατά χάριν, τό ἴδιο μπορεῖ νά γίνει καί διάβολος. Μέ τήν οὐσιώδη διαφορά ὅτι γιά νά γίνει θεός ἀπαιτεῖται ἀγώνας, ἐνῶ γιά νά γίνει διάβολος εἶναι πανεύκολο! Καλοῦμε λοιπόν τούς ἀγαπητούς μας πιστούς νά προσεύχονται καί νά ἐπαγρυπνοῦν, διότι ἄν οἱ ἡμέρες ἦταν πονηρές στά χρόνια τοῦ Κυρίου, στούς καιρούς μας εἶναι τραγικές καί δραματικές. Ὁ διάβολος, ἐπειδή ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἐλάχιστος χρόνος ἀπομένει στήν κυριαρχία του, καθ’ ὅτι «ὀλίγον αὐτόν δεῖ μεῖναι … καί εἰς ἀπώλειαν ὑπάγει» (Ἀποκ.17,10-11), «ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίη» (Ἅ΄ Πέτρ.5,8)! Ἀλίμονο, λοιπόν, σ’ αὐτούς πού θά τοῦ δώσουν τό δικαίωμα νά τούς κατασπαράξει! Στῶμεν καλῶς!

Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν