Α’ Κυριακή των Νηστειών
Η πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής είναι η Κυριακή της Ορθοδοξίας. Αυτή την ημέρα εορτάζουμε την αναστήλωση των Αγίων Εικόνων και το θρίαμβο της Ορθοδόξου πίστεως κατά της αιρέσεως των εικονομάχων. Περισσότερα από 100 χρόνια κράτησε η διαμάχη αυτή, που σταμάτησε η αυτοκράτειρα Θεοδώρα και ο γιος της Μιχαήλ, αναστηλώνοντας τις εικόνες εντός των Ναών. Με το άδοξο τέλος μιας πολυετούς αιρέσεως, ξεκινά η Αγία Τεσσαρακοστή. Αναγιγνώσκονται τα αναθέματα ( δυστυχώς όχι σ’ όλες τις εκκλησιές και μητροπόλεις). Επειδή υπάρχουν κάποιοι θερμοκέφαλοι που διαδίδουν ότι αναθεματίζονται οι Έλληνες , πρέπει να τονίσουμε ότι η λέξη Έλλην στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους δήλωνε όχι γεωγραφική καταγωγή, αλλά ειδωλολάτρη και πολυθεϊστή. Επίσης τι είναι ανάθεμα; Μισαλλοδοξία;
Φανατισμός; Aνάθεμα δεν σημαίνει στην περίπτωση αυτή κατάρα, αλλά αποκοπή από την Εκκλησία, αφού πρώτα προηγηθεί παρέκκλιση από το Ορθόδοξο δόγμα ή την εκκλησιαστική κανονικότητα. Αποτελεί δημόσια εκκλησιαστική έκφραση για το πένθος χαμένων και διωκομένων ανθρώπων και συναγερμός για αυτούς πού δεν πρέπει να πέσουν και να χαθούν. Αποτελεί αγωνία του εκκλησιαστικού σώματος να γλυτώσουμε κυριολεκτικά από την ψυχοκτόνα πλάνη , τον πνευματικό θάνατο και την αιώνια πτώση .
Στις μέρες μας δεν διαβάζονται σε πολλούς ναούς ,λόγω μιας κακώς εννοούμενης ευαισθησίας , καθ’ ότι δεν θέλουμε να λυπήσουμε τους´αδελφούς μας´ τους αιρετικούς, αναθεματίζοντας τους προγόνους τους αλλά κι αυτούς τους ίδιους .
Δεν είπε εξάλλου ο θείος Παύλος στο 1ο κεφ. της προς Γαλάτας επιστολής ‘ Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω.’; Εξαιτίας μας βλαβερής ´αγαπολογίας´ σιωπούμε και αποδεχόμαστε την αίρεση , ζημιώνοντας τη σωτηριολογική πορεία μας , αλλά και εξαλείφοντας κάθε πιθανότητα μετανοίας των αιρετικών . Βέβαια υπάρχουν και φωτεινά παραδείγματα ομολογητών ιερέων που αναθεμάτισαν και Οικουμενισμό και συμφωνία Πρεσπών. Μπορεί σήμερα να μην υπάρχουν αρειανοί και πνευματομάχοι, με τη μορφή που τους βίωσαν οι Πατέρες της Εκκλησίας ,υπάρχουν όμως οι επίγονοί τους, που αναγνωρίζουν την αλήθεια σε όλα τα ανθρώπινα κατασκευάσματα του διεστραμμένου ανθρώπινου νου, τις διάφορες θρησκείες. Η Ορθοδοξία δεν αποτελεί μια συναισθηματική θρησκεία ανθρώπινης αγάπης, στην οποία δεν ταιριάζουν τα δυσάρεστα. Η Ορθόδοξη πίστη δεν είναι κοινωνική ηθική και χριστιανικός συναισθηματισμός. Δεν αποτελεί μια ιδεολογία ουμανισμού – που θέτει στο κέντρο τον άνθρωπο και όχι το Χριστό – μια φιλοσοφία πού απλά απαιτεί ευχάριστα συναισθήματα και καλή κοσμική συμπεριφορά από τον χριστιανό. Η κοσμική ευγένεια ,η κατά κόσμο ορθή συμπεριφορά, η αποδοχή του ψέμματος, η αδιάκριτη αποσιώπηση της αλήθειας, όλα υπόκεινται κάτω απ’ το άγρυπνο βλέμμα του παντεπόπτη Θεού . Η αγάπη στον Ιησού Χριστό και στην αλήθεια προηγείται. Σε μια εποχή που η εκκλησία έχει εκκοσμικευτεί, που ο Οικουμενισμός και η Πανθρησκεία αντικαθιστούν την Ορθοδοξία και την Ορθοπραξία, που η διπλωματία παίρνει τη θέση της αληθείας και της θυσίας, που αναστηλώνονται αντί οι εικόνες οι Άγιες, η εικόνα του Εγώ μας, τα αναθέματα είναι απαραίτητα πλέον;
Μα ναι! Όσο απαραίτητα είναι τα δόγματα. Η τίμησης και μίμησης των Αγίων και των Πατέρων της Εκκλησίας μας.
Β’ Κυριακή των Νηστειών
Την ημέρα αυτή εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, ο οποίος υπήρξε κορυφαίος διδάσκαλος των Ορθόδοξων δογμάτων, ακούραστος πολέμιος των αιρέσεων και κακοδοξιών. Ιδιαίτερα μισητός στη Δὐση από την εποχή των πρώτων τυπωμένων εκδόσεων της Βενετίας. Το ιερό του λείψανο σώζεται στον ομώνυμο μητροπολιτικό Ναό Θεσσαλονίκης που πρόσφατα δέχτηκε με επισημότητες αιρετικό αρχιερέα . Τον προβάλλει λοιπόν η Εκκλησία κατά τη δεύτερη αυτή Κυριακή, ως συνέχεια και επέκταση της προηγούμενης, σαν ένα είδος δεύτερης ´Κυριακής της Ορθοδοξίας´, διότι η νίκη του Αγίου Γρηγορίου κατά των αιρετικών δοξασιών των δυτικών, θεωρήθηκε ως νίκη ανάλογη με τη νίκη κατά των εικονομάχων. Μας συμβουλεύει αυτός ο Μέγας Πατέρας της Εκκλησίας μας και ασκητής : ´να αποφεύγουμε όσους δεν παραδέχονται τις πατερικές εξηγήσεις, αλλά προσπαθούν να εισαγάγουν τα αντίθετα μόνοι τους , και τις μεν λέξεις του κειμένου προσποιούνται ότι μεταχειρίζονται , το δε ευσεβές νόημα απορρίπτουν ˙ ας τους αποφεύγουμε , μάλιστα περισσότερο από όσο φεύγει κανείς από φίδι…… Ας αποφεύγουμε λοιπόν αυτού του είδους τους ανθρώπους με κάθε τρόπο και ας προσφεύγουμε σε όσους διδάσκουν τα ευσεβή και σωτήρια, διότι συμφωνούν με τις πατερικές παραδόσεις´ (Ομιλία ΛΔ’ Εις την σεπτήν Μεταμόρφωσιν…ΕΠΕ 10,356 ).
Μας θυμίζουν κάτι αυτά τα λόγια; Βρίσκουν εφαρμογή στις μέρες μας; Mας ταρακουνούν λόγια ομολογητών, διωκομένων κληρικών ή μας συγκινεί η προβαλλόμενη από μέσα ενημέρωσης και από την καθεστηκυία τάξη, καλλωπισμένη στείρα ρητορική οικουμενιστών, πολλές φορές μειλίχιων ιεραρχών ή θεολόγων ;
Γ’ Κυριακή των Νηστειών
Της Σταυροπροσκυνήσεως. Την Κυριακή αυτή που βρίσκεται στο μέσο της Σαρακοστής, η Εκκλησία μας προβάλλει την προσκύνηση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Επειδή η σωματική αδυναμία από τον αγώνα της νηστείας και της κακοπάθειας μας περικυκλώνει και η δυσκολία αυξάνει, η Αγία Εκκλησία μας προβάλλει στο μέσο του δρόμου της νηστείας σαν βοήθεια μας τον Πανάγιο Σταυρό, τη χαρά του κόσμου, των πιστών τη δύναμη, των αμαρτωλών την ελπίδα. Προσκυνώντας λοιπόν τον Τίμιο Σταυρό λαμβάνουμε χάρη και δύναμη για να συνεχίσουμε . Σταυρώθηκε η Αλήθεια πάνω στο ξύλο . Κι Αυτήν, τη σταυρώνει η κάθε αμαρτία και κυρίως η αίρεση, που περικόπτει την αλήθεια, την κάνει ψέμα , που διαστρεβλώνει κι αλλοιώνει το Ευαγγέλιο για να εξυπηρετήσει τα ανθρώπινα πάθη, τον εγωισμό, τη φιλαρχία, τη φιλοδοξία, το βόλεμα, τον σκοτεινό κυρίαρχο ετούτου του κόσμου. Αυτή την Αλήθεια έχει στόχο και ο Οικουμενισμός, αυτή η κοφτερή λεπίδα του ανθρωποκτόνου διαβόλου, που σκοπό έχει να την τεμαχίσει και να την μολύνει. Όμως η αλήθεια, ο Κύριος δεν τεμαχίζεται, ούτε μολύνεται . Είναι ´Ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων´ .
Δ’ Κυριακή των Νηστειών
Εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου, συγγραφέα του βιβλίου της «Κλίμακος», που υπήρξε κήρυκας της μετανοίας και της νηστείας. Η μνήμη του εορτάζεται κανονικά την 30η Μαρτίου, αλλά επαναλαμβάνεται την Δ΄ Κυριακή των νηστειών, διότι η Εκκλησία μ’ αυτό τον τρόπο μας προβάλλει προς μίμηση ένα άνθρωπο σαν και εμάς, που με την άσκηση έφθασε σε εκατονταπλασίονα καρποφορία και αγιότητα. Κυρίως όμως, προβάλλεται ο Άγιος Ιωάννης διότι μετά τις τρεις βασικές Κυριακές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, οι οποίες μας δεικνύουν τα συγκεκριμένα δογματικά στοιχεία της πίστεως, με τα οποία εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις ορθής λατρείας του Θεού και μετά την ενίσχυση που δεχόμαστε από την παρουσία του Τιμίου Σταυρού, την τέταρτη Κυριακή παρουσιάζεται η μεθοδολογία για την ανάβαση στην ουράνια Βασιλεία. Ο Άγιος Ιωάννης μας λέει στον 26ο λόγο ´Περί Διακρίσεως´στην 11η παράγραφο ´Τοὺς ἀπίστους ἢ τοὺς αἱρετικοὺς ποὺ μᾶς ἐπιτίθενται μὲ κακότητα, ἂς τοὺς ἀφίνουμε «μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν» (Τίτ. γ´ 10). Στοὺς ἐπιθυμοῦντας ὅμως νὰ μάθουν τὴν ἀλήθεια, «τὸ καλὸν ποιοῦντες ἕως αἰῶνος μὴ ἐκκακῶμεν» (Γαλ. ς´ 9). Ἀλλὰ καὶ στὶς δυὸ περιπτώσεις ἂς εἶναι ἡ συμπεριφορά μας ἀνάλογη μὲ τὴν ψυχική μας δύναμι καὶ ἀντοχή´.
Τι θα ‘ λεγε ο Άγιος σήμερα , γι’ αυτούς που αναγνωρίζουν όλες τις αιρέσεις και τις σχισματικές ´εκκλησίες´ ως όντως Εκκλησίες, κάτω απ’ την ταμπέλα του Οικουμενισμού, που τοποθετούν την Ορθοδοξία σαν μία θρησκεία σε ένα σύνολο πολλών θρησκειών;
Ε’ Κυριακή των Νηστειών
Τιμάται η Οσία Μαρία η Αιγυπτία. Η οσία Μαρία η Αιγυπτία πρότυπο του Αγιορείτικου Μοναχισμού, η αποτυχημένη πόρνη κι επιτυχημένη ασκήτρια, ξεκινά την μεταστροφή της απ’το ´ζην´ στο ´ευ ζην´ . Απ’τη ζωή στην ανακαινισμένη ζωή. Με πρώτο σκαλί τη μετάνοια διέτρεξε 40 ολόκληρα έτη σκληραγωγίας στην έρημο, με αυταπάρνηση και αδιάληπτο αγώνα, για ν’ αποκτήσει όλες τις άλλες αρετές. Επειδή καταλαβαίνουμε αδελφοί μου ότι από τη μετάνοια έως την απόκτηση των αρετών απαιτείται σκληρός και πιθανόν πολυετής αγώνας, ας αρχίσουμε από τώρα. Εξάλλου η μετάνοια ως σκαλί στην ´Κλίμακα´ του Αγίου Ιωάννου είναι το πέμπτο. Προαπαιτούμενο για όλα τα υπόλοιπα σκαλιά (αρετές) που οδηγούν στον Κύριο . Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφέρουμε τις Παρασκευές των Χαιρετισμών, ημέρες τιμής για εκείνο το κτίσμα , την ύπαρξη εκείνη που μόνο αυτή έφτασε στο εκατό τοις εκατό του σκοπού για τον οποίο πλάστηκε ο άνθρωπος . Την αλληλοπεριχώρηση κτιστού-ακτίστου . Την άνευ όρων συγκατάθεση στην Νέα Διαθήκη που μας προτείνει ο Θεός. Την Παναγία μας. Τη μεσίτρια . Η οποία προσβάλλεται με τη μη προσκύνησή της απ’τους προτεστάντες , με τη θεοποίησή της απ’τους παπικούς (καθ’ ότι προσβάλλεται η Αγία Τριάδα) ή από βλάσφημες θεωρίες από εκλιπόντες ´ορθόδοξους´ αρχιερείς περί ´μη άσπιλης ´ σύλληψης του Υιού της και Θεού της. Και πολλοί θεολόγοι αλλά και κληρικοί φράζουν τα αυτιά τους και συνεχίζουν να κηρύττουν περί αγάπης κ.λ.π. κ.λ.π. κ.λ.π .
ΝΤΡΟΠΗ!
Ωραίο πρόσχημα η ´αγάπη´ . Ειδικά όταν προσβάλλεται το δόγμα, η Παναγία μας , ο ίδιος ο Κύριος.
Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν βλέπουμε αδελφοί μου, ότι ξεκινάμε τη Σαρακοστή, με αναφορά στις αιρέσεις , τη νίκη της Ορθοδοξίας επ’ αυτών , συνεχίζουμε με ένα σύμβολο των Ορθοδόξων δογμάτων, ένα ομολογητή , αγωνιστή άγιο, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Κι αφού ομολογήσουμε την Ορθοδοξία και ασπαστούμε τα δόγματά της , αποστρεφόμενοι την αίρεση και το ψεύδος, είμαστε άξιοι να προσκυνήσουμε τον Τίμιο Σταυρό να πάρουμε δύναμη , για να αρχίσουμε να παλεύουμε στο στίβο των παθών , με εγχειρίδιο την ´Κλίμακα´ του Αγίου Ιωάννου, για να καταλήξουμε τέλος στην απόλυτη μετάνοια και στην κατάκτηση των αρετών της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας , εορτάζοντας με καθαρή συνείδηση την Ανάσταση. Ας σπείρουμε λοιπόν , τον σπόρο της μετανοίας και ποτίζοντάς τον με δάκρυα και προσευχή ας ευχηθούμε να δώσει ο Θεός να καθαρίσει η ήρα απ’το σιτάρι . Αδελφοί μου, οι ημέρες κορυφώνονται. Πλησιάζουμε όλο και περισσότερο προς την Ανάσταση του Κυρίου μας . Βαδίζουμε με τρόμο και δέος μαζί Του προς τον Γολγοθά. Ατενίζουμε το ιδρωμένο Του πρόσωπο . Τη θλίψη και την αγωνία Του για την ανθρώπινη ψυχή. Ο Κύριος μέσα απ’τις πέντε Κυριακές των νηστειών μας ζητάει τεκμηρίωση της πίστης μας και της αφοσίωσής μας σ’ Αυτόν. Να δει η Πατρίδα άσπρη μέρα και να ζήσει και πάλι η Εκκλησία Του ένδοξες στιγμές.
Καλή Ανάσταση
Αριστείδης Π. Δασκαλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου